Święta w Czechach – które dni są wolne od pracy?
Ateistyczny kraj z kościelnymi świętami- czeskie dni wolne od pracy
Kraj, który powszechnie uznaje się za najbardziej ateistyczny w Europie paradoksalnie ma całkiem sporą ilość dni wolnych od pracy, które wynikają z kalendarza dni świątecznych w religii katolickiej. Równie dużo jest jednak świat narodowych, które także dają Czechom możliwość odpoczynku od pracy. Wybierając się na wycieczkę do Czech warto jest zorientować się, w jakie dni możemy spodziewać się utrudnień lub wręcz przeciwnie- dodatkowych atrakcji.
Sporo osób, szczególnie tych, które nie podróżują zbyt często i dużo za granicę, nie orientuje się zbyt dobrze w ilości i rozkładzie świąt, a więc i dni wolnych od pracy w innych krajach. Powszechnie utarło się przeświadczenie o powszechności głównych dni wolnych od pracy, przypadających w święta kościelne, ale w wielu krajach, takie złudne mniemanie może gorzko rozczarować. Jednak nie w Czechach. Z Czechami, jako naszymi bezpośrednimi sąsiadami łączy nas nie tylko wspólna granica, ale historia oraz wspólna tradycja chrześcijańska (to właśnie z Czech Polska przyjęła chrześcijaństwo), która skutkuje kilkoma powiązanymi świętami.
Święta kościelne, paradoks, a może hołdowanie tradycji
Czechy, jako kraj przez wiele wieków katolicki, wyrosły w tradycji chrześcijańskiej, swoje dni wolne od pracy i oficjalne święta, ma bardzo mocno powiązane z świętami celebrowanymi w tradycji chrześcijańskiej. Dzieje się tak, mimo iż, oficjalnie kraj ten ma największy w europie odsetek osób deklarujących ateizm.
Według danych udostępnionych przez Czeski Urząd Statystyczny, opracowanych na podstawie spisu powszechnego z 2011 r., aż 79,4% obywateli określiło się jako niewierzący. Jednocześnie tylko 10,3% osób deklaruje wiarę katolicką. Jak na takie stosunki procentowe, liczba 5 dni wolnych od pracy, określanych, jako święta kościelne, może trochę dziwić i tłumaczone jest powszechnym w Czechach przywiązaniem do tradycji.
Święta w Czechach o charakterze kościelnym, mające status dni wolnych od pracy:
24- grudnia – wigilia Świąt Bożego Narodzenia;
25 grudnia – pierwszy dzień Świąt Bożego Narodzenia;
26 grudnia – drugi dzień Świąt Bożego Narodzenie i równocześnie święto Świętego Szczepana, męczennika i patrona rycerzy oraz koni;
19 kwietnia – Wielki Piątek;
22 kwietnia – Poniedziałek Wielkanocny.
Pamiętajmy, że święta wielkanocne to święta ruchome, a podane w powyższym zestawieniu dotyczą jedynie roku 2019.
Święta kościelne w Czechach, a święta w Polsce
Oczywiście dni wolnych od pracy, przypadających na święta kościelne jest więcej w Polsce niż w Czechach, ale te polskie rozsiane są dużo mocniej w ciągu całego roku. W obrębie najważniejszych świat katolickich Czesi mogą cieszyć się większą ilością wolnego. Święta Bożego Narodzenia zaczynają wcześniej, bo już w Wigilię, która w Polsce jest dniem pracującym i podobnie jest w czasie Wielkanocy, która w Czechach rozpoczyna się wolnym Wielkim Piątkiem, w Polsce oczywiście pracującym.
Święta narodowe w Czechach to nie tylko dominacja historii współczesnej
Tradycja ma także duże znaczenie przy świętach narodowych w Czechach. Jak każdy kraj, także Czechy mają historię bogatą w doniosłe i istotne dla świadomości narodowej wydarzenia, często będące punktami zwrotnymi w dziejach. Święta narodowe Czech koncentrują się na historii współczesnej i średniowiecznej, ale mają i bogate powiązania z religią chrześcijańską:
1 stycznia – dzień wolny od pracy w większości krajów europejskich, związany w nich jednak tylko z Nowym Rokiem. W Czechach upamiętnia on równocześnie podział sztucznego tworu, jakim była Czechosłowacja, na dwa odrębne kraje: Republikę Czeską i Republikę Słowacką, od którego to momentu w 1993 roku, wiele osób datuje faktyczne, współczesne powstanie Czech;
1 maja – Święto Pracy, ustanowione w Czechach już w 1980 roku, jest pamiątką walki robotników o skrócony dzień pracy;
8 maja – Czesi obchodzą Dzień oswobodzenia od faszyzmu przez Armię Czerwoną. W Rosji i wielu republikach poradzieckich to samo wydarzenie upamiętniane jest dzień później, jako Dzień Zwycięstwa
5 lipca – Dzień Apostołów Słowiańskich Cyryla i Metodego, święto uznawane za narodowe, ale mające głębokie korzenie chrześcijańskie. Wiąże się z upamiętnieniem wędrówki misjonarzy bizantyjskich Cyryla i Metodego i rozpoczęcia ich akcji chrystianizacyjnej na terenach ówczesnego państwa Wielkomorawskiego;
6 lipca – Rocznica Śmierci Mistrza Jana Husa, święto o dość mocnym podłożu antykatolickim, wreszcie dające przeświadczenie o mocnych tradycjach ateistycznych i negujących, wykazywanych przez Czechów. Jan Hus jest bohaterem narodowym Czechów i jednocześnie twórcą odłamu protestanckiego husytyzmu, negowanego przez długi czas przez kościół katolicki. Jan Hus został spalony na stosie za próbę reformacji kościoła oraz za zwiększanie poczucia czeskiej samoświadomości narodowej;
28 września – Dzień Państwowości Czeskiej, upamiętnia męczeńską śmierć św. Wacława, władcy Czech wprowadzającego chrześcijaństwo w nowo tworzącym się kraju, który po śmierci został kanonizowany i ogłoszony patronem Czech i Pragi;
28 października – Dzień Republiki Czechosłowackiej, czeski odpowiednik naszego 11- listopada. Ustanowiony na pamiątkę ogłoszenia w Pradze deklaracji niepodległości przez Czechosłowacką Radę Narodową, co oznaczało definitywne wyjście spod panowania Austro-Węgier.
17 listopada – Dzień Walki o Wolność i Demokrację upamiętnia wydarzenia z 17 listopada 1989 r., uznaje się je za początek tzw. aksamitnej rewolucji, która doprowadziła do rozpadu Czechosłowacji i powstania Republiki Czeskiej oraz Republiki Słowackiej.
Niektóre święta państwowe czeskie, z uwagi na ścisłe powiązanie historii tych krajów, są wspólne ze świętami obchodzonymi także na Słowacji. Pozwala to na jednoczesny pakiet dwóch państw do zapamiętania z tymi sami datami.
Święta państwowe, wolne od pracy wspólne dla Słowacji i Czech:
5 lipca – Dzień Apostołów Słowiańskich Cyryla i Metodego;
17 listopada – Dzień Walki o Wolność i Demokrację.
Wakacje i wolne od szkoły
Wolne dni w Czechach to jednak nie tylko dni ustawowo wolne od pracy dla wszystkich. Zaliczymy tu także wakacje szkolne i okresy ferii świątecznych i wiosennych. Wakacje letnie trwają tylko dwa miesiące, rozpoczynają się w lipcu i kończą początkiem września. Wydłużone są za to wakacje zimowe obejmujące Święta Bożego Narodzenia oraz Nowy Rok oraz ferie wiosenne. Te ostatnie jednak ustalane są przez każdy powiat odrębnie, przez co nie mają powszechnego charakteru. Umożliwiają jednak wykorzystanie pewnego okresu wolnego czasu, zgłasza w formie sportowej, np. górskich wędrówek. Przekłada się to na obserwowany wzmożony ruch turystyczny na polskiej granicy.
Potencjalne utrudnienia, jakie branże nie funkcjonują „normalnie”?
Święta w Czechach nie oznaczają całkowitego paraliżu kraju, większość sektorów ma wolne, albo pracuje niestandardowo, jak np. komunikacja miejska, ale bez problemu daje się owe trudności przezwyciężyć. Otwarte są mniejsze sklepy spożywcze, a także zdecydowana większość kawiarni, barów, lodziarni czy restauracji. Bez problemów kupimy także lekarstwa, gdyż apteki w centrach handlowych funkcjonują normalnie, zarówno w święta, jak i w weekendy. Nie będziemy mieć także problemów z wymianą pieniędzy w kantorach, szczególnie w popularnych miejscowościach turystycznych.
Czechy nie wprowadziły zakazu handlu w niedzielę, a więc w każdy weekend bez problemu zrobisz zakupy w supermarkecie.
Korzyści z czeskich świąt
O czeskich świętach warto jest wiedzieć nie tylko z uwagi na pewne ograniczenia, które w porównaniu do Polskich ograniczeń w dni wolne od pracy, są niewielkie, ale i ze względu na korzyści, jakie mogą potencjalnie generować. Wolne dni w Czechach wpływają na zwiększenie się ruchu turystycznego w Polsce. Turyści czescy, planują urlopy podobnie, jak i my, opierając je o dni wolne od pracy, naturalnie wydłużając sobie w ten sposób wolne.
W Czechach możliwość wydłużenia okresu wolnego przypada standardowo w okresie świąt: Wielkanocnych i Bożego Narodzenia oraz w czasie majówki, która zazwyczaj jest dłuższa od polskiej, a także początkiem lipca, kiedy to dwa święta państwowe zbiegają się praktycznie w jednym czasie.
Mam na imię Mieszko i pochodzę z małej miejscowości we wschodniej Polsce. Od czterech lat mieszkam i pracuję w Lublinie, który stał się moim drugim domem. Na co dzień pracuję jako tłumacz, a moją pasją jest pisanie. Lubię sporo czytać, dzięki czemu poznałem cienką, choć bardzo wyraźną linię pomiędzy teorią i praktyka. Z przyjemnością podzielę się z Państwem moim doświadczeniem i wiedzą. Poza pracą moją drugą pasją jest sport, który uprawiam od dziecka, co sprawia, że o kondycję nie muszę się martwić.
