Języki skandynawskie – porównanie
Dziś nauka języków obcych to sprawa oczywista. W dzisiejszym świecie trudno nie znać języków obcych. Są z nami zawsze i wszędzie, w życiu prywatnym i poza nim. Jak zatem odnaleźć ten, który będzie dla nas idealny? Taki, którego nauka będzie łatwa i da nam możliwości rozwoju w dzisiejszym świecie? Odpowiedź nie jest tak prosta jak mogłoby się wydawać. Czym warto się kierować przy wyborze języka do nauki? Czy tym, że jest on prosty, a może tym co możemy z nim osiągnąć? A może modą na niego i tzw. owczym pędem do jego nauki? Każdy na to pytanie powinien odpowiedzieć sobie sam. Jedno jest pewne. Coraz bardziej popularne stają się języki skandynawskie. Dlaczego tak jest? Czy faktycznie są to języki przyszłości? Okazuje się, że tak. Popularne, choć wcale nie tak łatwe do nauki. Jednak to one dziś dają nam duże możliwości rozwoju. Którego z nich warto się więc uczyć? Sprawdźmy to, porównując języki skandynawskie. Oto kilka słów w tej kwestii.
Języki skandynawskie – warto je poznać
O tym, że warto uczyć się języków obcych nie trzeba nikogo przekonywać. To one otwierają nam wszystkie drzwi na naszej drodze. Nie tylko tej prywatnej, ale i zawodowej. Dzięki znajomości języków obcych po prostu możemy więcej. Trudno się więc dziwić, że coraz więcej naszych rodaków za granicą pracuje i tam żyje. I nie przez przypadek są to kraje skandynawskie. Dlaczego właśnie daleka północ? To proste. Poziom życia w Szwecji czy Norwegii jest zdecydowanie lepszy niż w Polsce. Świetne warunki pracy i życia sprawiają, że właśnie Skandynawia jest naszym celem życia. Jednak, aby móc tam żyć i pracować, trzeba znać język. Tu nie ma innej drogi. Nie da się żyć w kraju, którego języka się nie zna. Dlatego warto się go nauczyć. I to nawet nie jednego, a wszystkich z nich. Jak to możliwe?
Wystarczy porównać te języki nordyckie, aby zobaczyć, jak są do siebie podobne! Ale nie dajcie się zwieść tej opinii. Bo prawda jest nieco inna. Zatem, jak jest naprawdę? Są identyczne, czy nie? Okazuje się, że nie ma jednej odpowiedzi na to pytanie. Bo i są i nie są. I dlatego są tak wyjątkowe. Byłoby nudno, gdyby każdy z nich był taki sam, prawda? Dlatego z pewnością warto je poznać. Bez ich znajomości ani rusz. Trudno przecież zrobić karierę w kraju, którego języka się nie zna. To wręcz niemożliwe. Dlatego naprawdę warto się ich nauczyć. Jak bardzo są od siebie różne, a ile jest między nimi podobieństw? Sprawdźmy to teraz. Oto kilka słów o każdym z nich.
Polecany artykuł dla Ciebie: Jak zostać tłumaczem literackim?
Języki skandynawskie – to warto wiedzieć
Zanim porównamy języki skandynawskie, warto wiedzieć o nich nieco więcej. Jakie są ich korzenie, skąd się wzięły? Chciałbyś dowiedzieć się o nich więcej zanim zaczniesz naukę? Z pewnością. Otóż, ich historia jest naprawdę ciekawa. Do około VIII wieku wszyscy mieszkańcy krajów północy mówili bowiem jednym językiem. Później, około roku 1000 język ten został podzielony na 2 grupy. Pierwsza z nich dała początek językowi norweskiemu, duńskiemu i szwedzkiemu. Druga zaś islandzkiemu i farerskiemu. I tak właśnie powstały języki skandynawskie. To oczywiście spore uproszczenie, ale już wiemy skąd pochodzą. Skoro więc mają wspólne korzenie, są też do siebie podobne. Tyle, że te podobieństwa nie znaczą, że są takie same. Czyli, że nie każda para językowa ma te same podobieństwa. A jak to wygląda w praktyce? To proste tak naprawdę. Szwed zrozumie Norwega, bo ich języki są zbliżone. Szwedzki i norweski są po prostu podobne. A jak jest z innymi językami? Język duński to większe wyzwanie niż pozostałe języki. On uznawany jest za jeden z trudniejszych języków do nauki.
Języki skandynawskie: norweski – jeden język, dwa pisma, wiele dialektów
Wydaje Ci się, że norweski jest łatwy? I wcale się nie mylisz! Spośród języków skandynawskich to on uznawany jest za najłatwiejszy. Co prawda jego nauka może sprawić problem, ale z pomocą przychodzą nam inne języki. Jakie? Na przykład angielski i niemiecki. Jeśli znasz któryś z tych języków, nauka norweskiego będzie prostsza. Wie o tym każdy, kto już zaczął się go uczyć. Dlaczego tak jest? Bo norweski tak jak one należy do grupy języków germańskich. Okazuje się, że w norweskim gramatyka jest prostsza niż w angielskim, a szyk zdania taki sam. Norweski nie ma odmiany przez osoby i przypadki. Występują za to rodzaje takie jak w polskim: żeński, męski i nijaki. I co ciekawe, dopuszczone jest w nim łączenie dwóch pierwszych rodzajów w jeden rodzaj wspólny. I w tym jest podobny do języka duńskiego. Reguły gramatyczne są proste i logiczne. Jednak nie oznacza, że norweski jest łatwy i prosty. Jest kilka kwestii, które mogą przyprawić o ból głowy. To dialekty i dwa warianty pisma. Okazuje się, że język norweski tworzy wiele dialektów. To one określają, z której części kraju dana osoba pochodzi. Ale nie trzeba znać ich wszystkich, aby dogadać się w tym języku.
Kolejną sprawą są dwa warianty języka pisanego. To bokmål i nynorsk. I co ciekawe, oba są poprawne. A co z wymową? Okazuje się, że jest prostsza niż w duńskim, a gramatyka łatwiejsza niż w szwedzkim. To najłatwiejszy spośród języków skandynawskich.
Języki skandynawskie: szwedzki
Chcesz nauczyć się języka szwedzkiego? On też nie jest tak trudny jak może się wydawać. Mimo trudniejszej niż w norweskim gramatyce i wymowie, można go dość szybko się nauczyć. Jednak nauka szwedzkiego może przysporzyć wielu trudności. Zwłaszcza osobom, które nie znają języka niemieckiego. Warto wiedzieć, że oba te języki są bardzo podobne. Zatem im lepiej znasz język niemiecki, tym nauka języka szwedzkiego przyjdzie Ci łatwiej. Podobieństwa tych dwóch języków najlepiej widać na przykładzie słownictwa. Dlatego nauka tego języka będzie prostsza dla osób znających już niemiecki. Oba te języki są podobne do siebie, bo należą do tej samej grupy języków europejskich. A jeśli już znasz szwedzki bez problemu porozumiesz się z osobą mówiącą po norwesku…Bo mówić po szwedzku znaczy też mówić po norwesku. Ale nie tylko.
Języki skandynawskie: duński
Dla odmiany to trudniejszy z języków skandynawskich. Język duński sprawia problem ze względu na dość trudną wymowę. Jest ona gardłowa, a zasady akcentowania dość skomplikowane. Uznaje się nawet, że jest trzecim w rankingu najtrudniejszych języków do nauki, zaraz po chińskim i niderlandzkim. Jednak nie jest tak źle, skoro wciąż wiele osób zaczyna się go uczyć. I jest w stanie się go nauczyć. Okazuje się, że gramatyka duńska jest podobna do tej w szwedzkim. Duński jest jednak trudnym językiem. Jednak jego nauka się opłaca. Nie tylko dlatego, że życie w Danii jest zdecydowanie łatwiejsze niż w Polsce. Nie wszyscy wiedzą, że Duńczycy uznawani są za najszczęśliwszych ludzi na świecie. Już choćby po to, aby dołączyć do ich grona warto się go uczyć. Tym bardziej że duński jest językiem ojczystym dla 5,2 mln ludzi na świecie. To niewiele, zatem tym bardziej warto być jednym z nich.
Języki skandynawskie: a co z fińskim?
A to zupełnie inna historia. Język fiński w tym zestawieniu zajmuje wyjątkową pozycję. Dlaczego? Bo nie należy do rodziny języków skandynawskich. Język fiński należy do języków uralskich. Jak to możliwe? W końcu Finlandia leży w bliskim sąsiedztwie krajów skandynawskich. A jednak to prawda. Jednak warto o nim wiedzieć nieco więcej. To niezwykły język i zupełnie inny od polskiego. Gramatyka fińska do łatwych nie należy. Występuje w nim mnóstwo wyjątków i znajdziemy w niej aż 15 przypadków, choć i kilka prostych zasad też znajdziemy. Nie ma w nim na przykład rodzajów ani czasu przyszłego. Zatem nie jest aż tak źle.
Porównanie języków skandynawskich
Większość języków na świecie jest w mniejszym lub większym stopniu do siebie podobnych. I nie inaczej jest z językami północnej Europy. Z jednej strony podobne, z drugiej zaś tak różne. Już wiemy, że mają one pewne cechy wspólne, ale i te, którymi się mocno różnią. I tak możemy podzielić je parami. W przypadku języka norweskiego i duńskiego czynnikiem negatywnym jest wymowa, za to są podobne pod kątem słownictwa. Norweski i szwedzki są do siebie podobne zaś pod względem fonetycznym, wyzwanie stanowią natomiast różnice leksykalne tych języków. Biorąc zaś pod uwagę szwedzki i duński wszystkie te wymienione wyżej czynniki utrudniają zrozumienie. Co prawda Skandynawowie są w stanie wzajemnie się zrozumieć i dogadać. Jednak dla osób spoza tej grupy społecznej może być to nie lada wyzwanie.
Jak widać języki skandynawskie mimo wszystko są do siebie podobne. Mają wiele cech wspólnych, które pomagają w nauce. Tym bardziej że znajomość jednego z języków skandynawskich już jest atutem na rynku pracy. Dla przykładu znając tylko norweski możemy porozumieć się w Norwegii i Szwecji. Ale nie tylko. Jeśli ten język znamy w stopniu biegłym, tak naprawdę Skandynawia stoi przed nami otworem, a nauka kolejnego języka to tylko kwestia czasu. Doskonale to widać na przykładzie studiów o kierunku skandynawistyka. Ich program obejmuje naukę wszystkich języków skandynawskich, z jednym językiem wiodącym. Dlatego warto zacząć uczyć się tych języków. Bo dziś należą one do głównych języków biznesu. Cieszą się także ogromną popularnością w Polsce. Wynika to przede wszystkim z aktywnej emigracji do krajów skandynawskich. Trudno się jest dziwić temu trendowi. W końcu warunki pracy i życia w tych krajach znacznie różnią się od tych w Polsce. Lepsza praca i opieka socjalna, to wszystko sprawia, że właśnie kraje skandynawskie kojarzą się nam ze stabilizacją finansową. Wykorzystajmy zatem tę możliwość i uczmy się języków skandynawskich. Osoba znająca choć jeden z nich ma lepsze perspektywy na dobrze płatną pracę w kraju, w którym wszystko jest łatwiejsze.
Może Cię także zainteresować:
Mam na imię Mieszko i pochodzę z małej miejscowości we wschodniej Polsce. Od czterech lat mieszkam i pracuję w Lublinie, który stał się moim drugim domem. Na co dzień pracuję jako tłumacz, a moją pasją jest pisanie. Lubię sporo czytać, dzięki czemu poznałem cienką, choć bardzo wyraźną linię pomiędzy teorią i praktyka. Z przyjemnością podzielę się z Państwem moim doświadczeniem i wiedzą. Poza pracą moją drugą pasją jest sport, który uprawiam od dziecka, co sprawia, że o kondycję nie muszę się martwić.
